محققین دانشگاه MIT دوربین بدون لنزی به نام برس نوری ابداع کرده‌اند که از دسته ای فیبر نوریِ آزادِ متصل به سنسورهای نوری تشکیل شده و می‌تواند به ساخت تجهیزات پزشکی مثل آندوسکوپ‌های باریک‌تر و ظریف تر بینجامد.
برس نوری، آرایه ای از سنسورهای نوری است که به مجموعه‌ای از 1100 فیبر نوری متصل شده است.
انتهای آزاد فیبرهای نوری، درون شکاف‌های میکرومتریِ غشایی متخلخل آزادانه حرکت کرده، پرتوهای نور را گردآوری و به آرایه‌ی حسگرها منتقل می‌کنند. برخلاف فیبرهای نوری رایج، انتهای آزاد فیبرها هم‌خط نیستند.
آرایش فیبرهای نوری به شکل فوق، تصویری محو و پراکنده ایجاد می‌کند، اما پژوهشگران MIT با ابداع تکنیک «زمان پرواز» به این تصویر محو، وضوح می‌بخشند.
ابتدا با استفاده از دو پرتوی لیزر، تَپی از نور به هدف شلیک می‌شود. با اندازه‌گیری اختلاف‌زمان بین شلیک نور و رسیدن پرتوهای بازتاب‌شده به آرایه، الگوریتم نرم‌افزار می‌تواند موقعیت فیبرها را آشکار کرده و تصویری دقیق را پردازش کند.وضوح تصویر در این آزمایش 33x33 Pixel است و دلیل آن، استفاده از فیبرهای نوری 300µm است. به همین دلیل، تصویر هنوز محو و بی کیفیت است.
با به‌کارگیری تعداد بیشتری از فیبرهای نوری نازک‌تر، می‌توان کیفیت تصویر را بدون تغییر ابعاد دوربین بالاتر برد. همچنین با ارسال پرتوهای نورِ بیشتر برای روشن کردن هدف، زمان پردازش تصویر به کسری از ثانیه کاهش می‌یابد.استفاده از تداخل‌سنجی هم می‌تواند به افزایش وضوح تصویر کمک کند.
منبع خبر
برس نوری، آرایه ای از سنسورهای نوری است که به مجموعه‌ای از 1100 فیبر نوری متصل شده است.
انتهای آزاد فیبرهای نوری، درون شکاف‌های میکرومتریِ غشایی متخلخل آزادانه حرکت کرده، پرتوهای نور را گردآوری و به آرایه‌ی حسگرها منتقل می‌کنند. برخلاف فیبرهای نوری رایج، انتهای آزاد فیبرها هم‌خط نیستند.
آرایش فیبرهای نوری به شکل فوق، تصویری محو و پراکنده ایجاد می‌کند، اما پژوهشگران MIT با ابداع تکنیک «زمان پرواز» به این تصویر محو، وضوح می‌بخشند.
ابتدا با استفاده از دو پرتوی لیزر، تَپی از نور به هدف شلیک می‌شود. با اندازه‌گیری اختلاف‌زمان بین شلیک نور و رسیدن پرتوهای بازتاب‌شده به آرایه، الگوریتم نرم‌افزار می‌تواند موقعیت فیبرها را آشکار کرده و تصویری دقیق را پردازش کند.وضوح تصویر در این آزمایش 33x33 Pixel است و دلیل آن، استفاده از فیبرهای نوری 300µm است. به همین دلیل، تصویر هنوز محو و بی کیفیت است.
با به‌کارگیری تعداد بیشتری از فیبرهای نوری نازک‌تر، می‌توان کیفیت تصویر را بدون تغییر ابعاد دوربین بالاتر برد. همچنین با ارسال پرتوهای نورِ بیشتر برای روشن کردن هدف، زمان پردازش تصویر به کسری از ثانیه کاهش می‌یابد.استفاده از تداخل‌سنجی هم می‌تواند به افزایش وضوح تصویر کمک کند.
منبع خبر
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
